Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Μαΐου του 1771, μέσα στη φυλακή όπου η μητέρα της, Σκεύω, είχε πάει να επισκεφθεί τον πατέρα της, Σταυριανό Πινότση. Αυτός ήταν φυλακισμένος επειδή συμμετείχε στα "Ορλωφικά", τον ξεσηκωμό κατά των Τούρκων, και λίγο μετά τη γέννηση της Λασκαρίνας πέθανε. Τα αδέλφια του έδιωξαν μάνα και κόρη από το σπίτι τους στην Ύδρα, κι έτσι εκείνες κατέφυγαν στις Σπέτσες όπου πέρασαν δύσκολες μέρες. 4 χρόνια αργότερα η μητέρα της παντρεύτηκε το Σπετσιώτη πρόκριτο Δημήτριο Λαζάρου Ορλώφ.

Η Λασκαρίνα μεγάλωσε στις Σπέτσες, ως αρχηγός ανάμεσα στα οκτώ ετεροθαλή αδέλφια της. Από μικρή λάτρευε τη θάλασσα και τα καράβια και συναρπαζόταν από τις ιστορίες των ναυτικών αλλά και τον Θούριο του Ρήγα. Στα δεκαεφτά της παντρεύτηκε τον πλοίαρχο Δημήτρη Γιάννουζα με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Όταν αργότερα εκείνος πνίγηκε, η Λασκαρίνα, στα 30 της πια, ξαναπαντρεύτηκε τον πλοιοκτήτη Δημήτρη Μπούμπουλη, με τον οποίο απέκτησε άλλα τρία παιδιά.

Και ο Μπούμπουλης, όπως και ο Γιάννουζας, σκοτώθηκε σε συμπλοκή με πειρατικά πλοία, αφού είχε νικήσει συγχρόνως σε ναυμαχία δύο Αλγερίνικα πειρατικά πλοία. Η περιουσία που άφησε στη σύζυγό του ήταν πολύ μεγάλη, κι εκείνη με τις κατάλληλες κινήσεις την αύξησε ακόμη περισσότερο. Όμως η Πύλη θέλησε να κατάσχει την περιουσία του, επειδή αυτός κατά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο είχε βοηθήσει τους Ρώσους, παίρνοντας μέρος με δικά του πλοία στη ναυμαχία κατά των Τούρκων στην Ίμβρο και την Τένεδο το 1807. Για τις υπηρεσίες του αυτές οι Ρώσοι του απένειμαν τον τίτλο του πλοιάρχου του Ρωσικού Αυτοκρατορικού στόλου, και του επίτιμου Ρώσου πολίτη.

Η Λασκαρίνα πήγε στην Κωνσταντινούπολη με το πλοίο της "Κοριέζος", και ζήτησε την προστασία του Ρώσου πρεσβευτή κόμη Στρογγανώφ, δείχνοντάς του επιστολή του Ρώσου ναυάρχου Σενιάρ, που πιστοποιούσε τις υπηρεσίες του Μπούμπουλη. Ζήτησε επίσης την προστασία της Βαλιδέ σουλτάνας (μητέρας του σουλτάνου). Εκεί μυήθηκε από τους Φιλικούς στην υπόθεση της απελευθέρωσης της Ελλάδας. Ο Στρογγανώφ την φυγάδευσε σε ένα αγρόκτημα που της παραχώρησε ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' στην Κριμαία. Η Μπουμπουλίνα έζησε περίπου 3 μήνες εκεί, ώσπου έμαθε ότι η Βαλιδέ σουλτάνα είχε πείσει τον γιο της, σουλτάνο Μαχμούτ Β', να υπογράψει ειδικό φιρμάνι με το οποίο εξασφαλιζόταν η περιουσία της Μπουμπουλίνας και έπαυε ο φόβος συλλήψεώς της από τους Τούρκους. Όταν γύρισε στις Σπέτσες ναυπήγησε ένα μεγάλο πολεμικό πλοίο, τον Αγαμέμνονα.

Στις 13 Μαρτίου του 1821, ύψωσε στο κατάρτι του τη δική της σημαία - τον αετό με την άγκυρα και τον Φοίνικα, που είχε εμπνευσθεί από το παρόμοιο λάβαρο των βυζαντινών αυτοκρατόρων Κομνηνών. Ο αετός με τα φτερά προς τα κάτω συμβόλιζε το σκλαβωμένο Έθνος, που θα αναγεννιόταν όπως ο Φοίνικας, με τη βοήθεια του Nαυτικού που συμβόλιζε η άγκυρα. Στις 3 Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, οι Σπέτσες κήρυξαν επανάσταση πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά.

Η Λασκαρίνα με τον «Αγαμέμνονα» και κυβερνήτη το γιο της, Γιάννουλα, συμμετείχε στον αποκλεισμό του Ναυπλίου. Αργότερα η Λασκαρίνα πήγε έφιππη, ζωσμένη με πιστόλια και σπαθί,στο Άργος, μαζί με τον Μπόταση, όπου έπεισε τους οπλαρχηγούς να ξαναπολιορκήσουν το Ναύπλιο. Πολέμησε στον αποκλεισμό της Μονεμβασίας, καθώς και στην πολιορκία της Τρίπολης και του Ναυπλίου, με στρατιωτική ομάδα από Σπετσιώτες που συγκρότησε η ίδια. Μπήκε στην Τρίπολη με το άσπρο άλογό της και μετά την παράδοση του Ναυπλίου, και μάλιστα φρόντισε προσωπικά για την ασφαλή μεταφορά των οικογενειών των Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη. Λέγεται ότι είχε υποσχεθεί στη Βαλιδέ σουλτάνα ότι θα βοηθούσε κι εκείνη Τουρκάλες, αν δινόταν η ευκαιρία, και πράγματι, εισακούοντας την παράκληση της γυναίκας του Χουρσίτ πασά πριν από την πτώση της Τριπολιτσάς, φρόντισε μετά την πτώση να στείλει το χαρέμι του Χουρσίτ στην Κωνσταντινούπολη με τα πλοία της.

Έμεινε στο Ναύπλιο ως το 1825, παίρνοντας μέρος ως ισάξια με τους άλλους οπλαρχηγούς στα πολεμικά συμβούλια και τις αποφάσεις. Εκείνη την εποχή ο Κολοκοτρώνης, με τον οποίο είχε στενή φιλία και συνεργασία, έπεσε σε δυσμένεια και φυλακίστηκε, ενώ ο γιος του Πάνος, που είχε παντρευτεί την κόρη της Μπουμπουλίνας, Ελένη, δολοφονήθηκε. Η Μπουμπουλίνα κρίθηκε επικίνδυνη από τους πολιτικούς και συνελήφθη δύο φορές από το Υπουργείο Αστυνομίας, με εντολή να φυλακιστεί.

Τελικά δεν φυλακίστηκε, αλλά της αφαιρέθηκε ο κλήρος γης που της είχε παραχωρήσει το κράτος στο Ναύπλιο, σαν μικρό αντάλλαγμα για τα τεράστια ποσά που είχε διαθέσει στον αγώνα. Τότε η Μπουμπουλίνα γύρισε πάμφτωχη στις Σπέτσες με τη χήρα κόρη της.

Αργότερα που ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο, οι πολιτικοί αποφυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη και του ανέθεσαν την αρχιστρατηγία, οπότε η Μπουμπουλίνα άρχισε τις προετοιμασίες για να λάβει μέρος στον αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ. Όμως, δεν πρόλαβε. Σύντομα σκοτώθηκε από σφαίρα συγγενούς της, σε μια οικογενειακή διαμάχη μεταξύ του γιού της Γεωργίου Γιάννουζα και του ετεροθαλή αδελφού της ο οποίος, καθώς λέγεται, την εχθρευόταν. Η λογομαχία ξεκίνησε λόγω της απαγωγής της Ευγενίας Κούτση από τον Γεώργιο Γιάννουζα, κι επειδή ήταν σκοτεινά κανείς δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ποιος σκότωσε τη Μπουμπουλίνα.

Από τα έξι παιδιά της Μπουμπουλίνας, ο γιος της Ιωάννης Γιάννουζας σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά κατά την επιδρομή του Κεχαγιάμπεη. Αρκετοί απόγονοί της διακρίθηκαν στο Ναυτικό.

Ήταν η μόνη γυναίκα στην οποία απονεμήθηκε ο τίτλος του ναυάρχου (μετά το θάνατό της, από τον Τσάρο της Ρωσίας). Στην Ελλάδα της είχε απονεμηθεί ο τίτλος της Καπετάνισσας και της Μεγάλης Κυράς.

Τα τελευταία χρόνια το σπίτι της έχει ανακαινιστεί από απόγονό της. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να δει πολλά προσωπικά της αντικείμενα και διακρίσεις που της είχαν απονείμει κυρίως ξένες κυβερνήσεις. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το μουσείο αυτό στη διεύθυνση http://www.bouboulinamuseum-spetses.gr

Είπαν για την Μπουμπουλίνα:

Ο ιστορικός Ορλάνδος: "...ούτε πανταχού, ούτε και καθ' όλας τας εποχάς αναφαίνονται εν ταις επαναστάσεσι γυναίκες τοιαύται, έκτακτον έχουσαι τον χαρακτήρα και άξιαι να κινήσωσι τον θαυμασμό του κόσμου."
Ο ιστορικός Ι. Φιλήμων: " ...ενώπιον αυτής ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρη."